هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند. هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند.

در این پژوهش خواص فیزیکی و زیست تجزیه پذیری کامپوزیت های سبز، حاصل از پارچه ی پنبه ای و رزین های زیست تجزیه پذیر (ترکیب نشاسته، پلی وینیل الکل (PVA) و کربوکسی متیل سلولز (CMC))، از روش ریخته گری محلول مطالعه شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که بهترین استحکام کششی (معادل ±,2. 1 MPa 27. 8 MPa) و همچنین بیشترین مقدار مدول یانگ (GPa ±,0. 8 GPa 8. 3)، در کامپوزیت ساخته شده از نسبت 60% حجمی پارچه ی پنبه ای و رزین نشاسته (5% وزنی)، پلی وینیل الکل (7% وزنی) و کربوکسی متیل سلولز (1. 5%وزنی) مشاهده می شود، که با کامپوزیت های متداول قابل مقایسه است. این خاصیت به تنهایی از پارچه ی پنبه ای و فیلم تهیه شده از رزین زیست تجزیه پذیر بیشتر است. بررسی مورفولوژیکی توسط عکس های میکروسکپ الکترونی، بیانگر تقویت کامپوزیت توسط الیاف پنبه هستند. این امر به فعلوانفعال قوی میان پارچه ی پنبهای و رزین قابل تجزیه ی بیولوژیکی مرتبط میشود. با افزایش درصد کربوکسی متیل سلولز، مقاومت کامپوزیت ها در برابر نفوذ رطوبت بهبود می یابد. تست زیست تجزیه پذیری نشان می دهد که افزودن کربوکسی متیل سلولز، سبب کاهش زیست تجزیه پذیری کامپوزیت ها و افزودن نشاسته و پلی وینیل الکل، باعث افزایش آن می شود. این کامپوزیت ها می توانند کاندید مناسبی برای کامپوزیت های زیست تجزیه پذیر پلیمری با کارایی بالا باشند.

با آغاز دهه ی هشتاد و تسریع روند خشک شدن دریاچه ی ارومیه، متخصصان حوزه ی محیط زیست این واقعه را یک مسئله ی زیست محیطی بسیار حیاتی عنوان کردند و همین امر سبب واکنشهای مختلف شهروندان استانهای مجاور دریاچهی ارومیه گشت. با توجه به این که واکنشهای مذکور، گروههای مختلفی از مردم را در بر میگرفت و تا امروز نیز تداوم داشته است، از آن تحت عنوان «کنش جمعی خشک شدن دریاچه ی ارومیه» یاد شده است. در این مقاله، با اتکاء به چارچوب مفهومی مناسب و با روش اسنادی تلاش شده این کنش جمعی زیست محیطی مورد مطالعه قرار گیرد. آن چه که بررسی این جنبش را حائز اهمیت کرده و به پیچیدگیهای تحلیلی آن افزوده است، نقش گروههای اجتماعی مختلف موجود در آذربایجان جهت پیش بردن آن میباشد. این امر طوری است که فعالان محیط زیست، هویتطلبان و ملیگرایان قومی و بخشی از مردم عادی جامعه همچون بازاریان و طرفداران تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز و ... همگی با استفاده از ابزارها و فضاهای عمومی در دسترس، سعی در رساندن صدای خود و بیان مطالبات خود دارند. نتایج پژوهش نشان می دهد که کنش جمعی خشک شدن دریاچه ارومیه ابتدا با کنش فعالان زیست محیطی مطرح شده و بعد ها توسط گروه های سیاسی قومی- زبانی تصرف شده و تداوم یافته است. به بیان دیگر کنش جمعی قومی تحت لوای بحران زیست محیطی زیست کرده و به حیات خود ادامه می دهد و همین امر به کنش وجهه سیاسی بخشیده و مانع فعالیت سمن ها و نهادهای ذیربط برای مدیریت بحران زیست محیطی دریاچه ارومیه شده است.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر حضور همزمان نانوکریستال سلولز و نانورس بر رفتار زیست تخریب پذیری و مهاجرت فیلم های بر پایه پلی لاکتیک اسید انجام شد. فیلم های پلی لاکتیک اسید و نانوکامپوزیت های آن حاوی درصدهای مختلف نانوکریستال سلولز و نانورس (0، 3 و 5 درصد وزنی) با استفاده از روش قالب گیری حلال ساخته شد. برای بهبود سازگاری و اختلاط پذیری با پلیمر، نانوکریستال سلولز با اسید اولئیک وارد واکنش شده و اصلاح شد. سپس، برای ارزیابی رفتار زیست تخریب پذیری و مهاجرت فیلم ها، میزان کاهش وزن در آنزیم و دفن در خاک و کمپوست و میزان مهاجرت کلی نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان زیست تخریب پذیری کامپوزیت ها در محیط آنزیمی، خاک و کمپوست، با افزایش مقدار نانوذرات کاهش یافت. از طرف دیگر با افزودن نانوکریستال سلولز و نانورس به ماده زمینه پلیمری میزان مهاجرت کلی کامپوزیت ها کاهش یافت. این مساله را می توان به چسبندگی بهتر نانوذرات با ماده زمینه پلیمری و تشکیل مسیرهای پرپیچ و خم نسبت داد.

مقدمه: زیبایی، رنگ و ترانسلوسنسی مواد دندان پزشکی روز به روز از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. هدف از این مطالعه مقایسه ترانسلوسنسی دو کامپوزیت تقویت شده Bell glass و Gradia بود.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از هر نمونه کامپوزیت Bell glass و Gradia3 عدد به ضخامت 1.5 میلی متر و قطر 27 میلی متر ساخته شد. نوع ماده استفاده شده در این مطالعه Translucent dentin c2 shade بود. برای ساخت نمونه ها از Mold به عمق و ضخامت مورد نظر استفاده شد. نمونه ها بر اساس دستور کارخانه سازنده این دو کامپوزیت ساخته شدند. از روش محاسبه Contrast ratio برای مقایسه ترانسلوسنسی دو ماده استفاده شد. از دستگاه اسپکتروفتومتری جهت تابش نور انعکاسی استفاده شد. اطلاعات حاصله با کمک نرم افزار SPSS و آزمون t-test مورد ارزیابی قرار گرفتند (a=0.05).یافته ها: میانگین Contrast ratio نمونه های Bell glass و Gradia به ترتیب برابر 0.82±0.02 و 0.89±0.01 بود (P value=0.009).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ترانسلوسنسی Bell glass بیشتر از Gradia می باشد. لذا به نظر می رسد در بیمارانی که ترانسلوسنی دندان، طبیعی است، کامپوزیت Bell glass ارجح می باشد. در بیمارانی که هدف از قرار گیری کامپوزیت، پنهان کردن بد رنگی های دندان است استفاده از کامپوزیت Gradia توصیه می شود.

برای شناخت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، عوامل و مولفه های نشأت گرفته از ماهیت نظام بین الملل، جهان در حال توسعه، نظام های انقلابی، سرشت اسلامی انقلاب ایران و نظام سیاسی برخاسته از آن که در تعامل با یکدیگر سیاست خارجی ایران را شکل می دهند، باید ملاحظه گردد. جنبش های معاصر در جهان اسلام در زمینه تحولات انقلابی توانسته چشم انداز جدیدی جهت اثرگذاری انقلاب اسلامی ایران در توسعه این حرکت ها ایجاد نماید. زمینه های مشابهی همچون ضدیت با اسرائیل، مقابله با نظام سلطه و افزایش هویت بین انقلاب اسلامی و اتفاقات منطقه وجود دارد. همین موضوع می تواند در کنار ظرفیت های عدالت محوری و سلطه ستیزانه انقلاب، یک الگوی کامل برای این تحولات در مسیر ایجاد نظام های مردمی محسوب شود. در این میان، جایگاه حمایت های آشکار ایران از خیزش های مقاومت در منطقه و سیاست های ایران در قبال تحرکات رژیم صهیونیستی و در مقابل، ناکارآمدی سران جهان اسلام در برابر این رژیم، ایجاد حکومتی مردمی را نظیر آنچه در ایران بر سر کار است در میان ملت های منطقه، تقویت کرده است. این مقاله سعی نموده است با روش تحلیلی و با مراجعه به منابع اسنادی به این سؤال پاسخ دهد که الگوی انقلاب اسلامی چه رابطه ای با جنبش های اسلامی معاصر دارد.

این پژوهش به بررسی خاصیت الاستیک به عنوان یکی از خواص مکانیکی و خاصیت آنتی باکتریال نانوذرات سلولز و عصاره گیاه رزماری و تأثیر آنها بر عملکرد کلی بیوکامپوزیت های اپوکسی مبتنی بر نانو سلولز و عصاره رزماری می پردازد. در این مقاله از گیاه رزماری برای تعیین فعالیت ضدمیکروبی استفاده شده است. در ابتدا نمونه ها برای توزیع یکنواخت با چهار درصد وزنی (خالص،5/0%،1%،5/1%،2%) عصاره رزماری، نانو سلولز و ترکیب عصاره و نانو سلولز ساخته شده است. سپس نمونه ها تحت آزمایش کشش قرار گرفته و نتایج حاکی از آن است که مدول یانگ از 5/0درصدوزنی شروع به افزایش داشته و بیشترین مدول یانگ در5/1% وزنی از تقویت کننده ها بدست می آید. همچنین خواص مکانیکی نمونه ها در2% وزنی شروع به کاهش نموده که می تواند به دلیل کلوخه شدن یا آگلومره شدن نتقویت کننده ها در اپوکسی باشد که خواص مکانیکی آن را کاهش می دهد. درتست آنتی باکتریال، براساس نتایج باکتری اشریشیاکلی به عصاره رزماری حساسیت نشان نداده و هیچ هاله عدم رشدی مشاهده نشد. این درحالی است که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به عصاره رزماری حساسیت نشان داده و هاله ای به قطر20میلیمتررا ثبت کرده است. نهایتا" باکتری استافیلوکوکوس نسبت به بیوکامپوزیت های ساخته شده حساس بوده و بهترین عملکردآنتی باکتریال را در بیوکامپوزیت هیبریدی در2%وزنی مشاهده شد.

کامپوزیت های بر پایه لاستیک طبیعی با الیاف کوتاه نو و ضایعاتی نایلون 66 در اختلاط یک مرحله ای با استفاده از غلتک آزمایشگاهی تهیه شدند. اثر مقدار الیاف و عامل سازگار کننده بر خواص فیزیکی و مکانیکی کامپوزیت ها مطالعه شد. مشخصات پخت کامپوزیت های مزبور به وسیله دستگاه رئومتر معین شد. بررسی نتایج نشان می دهد که با افزایش مقدار الیاف، زمان پخت و برشتگی آمیزه ها کاهش ولی بیشینه گشتاور اختلاط افزایش می یابد. خواص مکانیکی آمیزه های یاد شده با افزایش ترکیب درصد الیاف کوتاه افزایش قابل ملاحظه ای می یابد. هم چنین، نتایج به دست آمده نشان می دهد که چسبندگی الیاف به ماتریس لاستیکی با افزودن هگزا متیلن تترا آمین، رزورسینول و سیلیکای آب دار (HRH) افزایش می یابد.

زمینه و هدف: هدف اصلی این مطالعه تعیین اثر فایبرهای پلی اتیلن و کامپوزیت های ونیردهنده روی اپسیتی (Contrast Ratio) درکامپوزیت های تقویت شده با فایبر (FRC) بود.روش بررسی: نمونه ها به چهارگروه تقسیم شدند. دو گروه به عنوان گروه های کنترل بدون فایبر ساخته شدند. فایبرهای پلی اتیلن (Fibre-Braid) به همراه کامپوزیت Basement توصیه شده توسط کارخانه سازنده به عنوان مواد فریم ورک وکامپوزیت های Filtek Z250 و گرادیا (shade A2)، به عنوان مواد ونیردهنده استفاده شدند. نمونه ها باضخامت کلی3 میلی متر و قطر 13 میلی متر بودند و در مولد فلزی دیسکی شکل آماده شدند. عمل کیورکامپوزیت ها طبق دستور کارخانه سازنده انجام شد. Contrast Ratio (CR) هر نمونه با قراردادن آن بر روی زمینه سفید و سیاه توسط اسپکتروفوتومتر انعکاسی تعیین شد. انعکاس با گام های 10 نانومتر و از طول موج 400 تا 750 نانومتر اندازه گیری شد. آنالیز داده ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس دو طرفه Two-way ANOVA و تست Tukey HSD انجام گرفت.یافته ها: اختلاف در CR بین گروه های مختلف از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05). کامپوزیت Z250 دارای کمترین مقدار در CR بودند و همچنین CR با افزایش طول موج از 400 تا 750 نانومتر تمایل به کاهش نشان داد. به عبارت دیگر بیشترین تفاوت در مقدار CR بین گروه ها، در طول موج های بالاتر مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فایبرهای پلی اتیلن میزان ترنسلوسنسی را در نمونه های FRC کاهش می دهند. این نتیجه نیز به دست آمد که خواص انعکاس نوری، شامل وابستگی به طول موج، نقش مهمی در CR ترمیم های FRC دارند.

قسمت های محافظت کننده خارجی TPS[1] انواع ادوات فوق صوت باید قادر باشند که دماهای بالای ° C 2000، جریان گرمایی بالا، شوک حرارتی بالا و تنش های مکانیکی زیادی را تحمل کنند. در این مقاله ابتدا به معرفی مواد با کاربرد های هوافضایی و مزایا و معایب هر یک به صورت کلی پرداخته می-شود. پس از انتخاب کامپوزیت های بر پایه سرامیک های فوق دما بالا[2] (UHTCs) به عنوان یک دسته از مواد که دارای پتانسیل بالا برای به کارگیری در کاربرد های هوا فضایی هستند، مزایا و محدودیت های استفاده از این مواد ذکر می-شوند. راهکار هایی که پژوهشگران در این بخش برای ارتقای خواص استحکام، مقاومت به فرسایش و مقاومت به شوک حرارتی کامپوزیت های بر پایه سرامیک ها ارائه داده اند مورد بررسی قرار می گیرد. مزیت این دسته از سرامیک ها، مقاومت بالا در برابر اکسیداسیون و فرسایش در دمای بالا است که مکانیزم این عمل شرح داده می شود. در نهایت با متمرکز شدن بر روی خواص و ظرفیت کامپوزیت های بر پایه کاربید زیرکنیوم که با الیاف کربنی تقویت شده اند، روش های مختلف تولیدشان تشریح می گردد. هدف از این پژوهش شناسایی ترکیب و روش تولید بهینه برای تولید کامپوزیت مناسب جهت کاربرد یاد شده می باشد.